Ertelemek, yaşamın mayasını kaçırır.
Kızdıysan bağır, sevindiysen söyle, acıktıysan ye, uykun geldiyse yat,
özlediysen arkasından koş, sıkıldıysan çarp kapıyı çık, konuşmak
istiyorsan konuş.
Sonraya ertelenen ne varsa ruhunu, kokusunu, tazeliğini, öz suyunu yitirir...
Söylenmeyen sözler de zamanaşımına uğrarlar. Yaşlanmaya benzer bu:
Sözcükler de büzüşüp, küçülürler. Geriye dönüş yapıldığında o vurucu
gücü, etkiyi beklemek hayaldir.
Ferhan Şaylıman
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder